Malowanie po numerach 40x50 Wilk z kwiatem

Malowanie po numerach „Wilk z kwiatem”. Kiedy zima dobiegła końca, młody wilk opuścił leśne gęstwiny i stęskniony za słońcem, wyruszył na poszukiwanie pierwszych zwiastunów wiosny. Przebiegł szybko przez polną łąkę i stanął pośród kwitnących drzew z wiśniowego sadu. Wilk jest drapieżnikiem. Cała esencja wilka ma na celu przetrwanie, doganianie i pokonywanie zdobyczy. Dlatego ta bestia ma ciepłą sierść, ostre kły, dobry węch, mocne pazury i łapy. Można się nim zachwycić, to zwierzę jest tak piękne w swoim ruchu, w walce o zdobycz. Dlatego ludzie mówią o tej groźnej bestii: „Wilka karmią nogi”. Wilk poluje na zwierzęta kopytne, dzikie i domowe: jelenie, krowy, owce, konie, sarny i inne. Wilk też nie brzydzi się małymi zwierzętami: na przykład zającami, psami domowymi. Biedne króliczki muszą chować się przed głodym drapieżnikiem w lesie i na stepie, żeby go zmylić, bo jeśli dogoni, to się źle skończy. Wilk to ulubiona postać w baśniach ludowych. Wilki są często niebezpieczne dla ludzi, zwłaszcza gdy są atakowane przez stado. Wilki polują w trzodach, bo zdobycz jest łatwiejsza. Na przykład jelenie dobrze radzą sobie w walce rogami. Z łatwością depczą samotnego wilka, ale niewiele mogą zdziałać przeciwko watahy. Dlatego wilki trzymają się swojego braterstwa. Samotne wilki, wędrujące samotnie po lesie lub stepie, są rzadkością w przyrodzie. Często starają się ż znaleźć swoją trzodę i dołączyć do niej. Wilk, zabijając jelenie lub sarny, dba nie tylko o siebie, ale także o dużą liczbę innych zwierząt. W końcu wiele innych, w tym cenne zwierzęta myśliwskie, wykorzystuje nadwyżki pożywienia. Jednocześnie duże kopytne nie są jedynym składnikiem diety wilka, aw niektórych regionach prawdopodobnie nie głównym. Oprócz kopytnych wilki żywią się gryzoniami, ptakami, rybami, owadami, roślinami, aktywnie zjadają martwe zwierzęta i wielokrotnie wracają na zdobycz, całkowicie pozbywając się resztek, co zmniejsza częstotliwość polowań. Latem wilki rzadko polują na dużą zdobycz. Wilki, okupując terytorium, tworzą stabilną trzodę, która nie wpuszcza innych wilków na swoje terytorium, a strzelanie do członków watahy prowadzi do chaosu, w którym liczba wilków w danym lesie lub gospodarstwie łowieckim wzrasta. Jego śnieżnobiałe futro zalśniło w słońcu jak diament, gdy nie mogąc oprzeć się pokusie, zerwał pachnącą gałązkę.